Ιωάννης Πολέμης
Σίμων ο Κυρηναίος
Ο αφηνιασμένος όχλος τον προστάζει
να φέρει τον Σταυρό του Ιησού στον ώμο.
Μετρώντας τον αμέτρητο τον δρόμο
τρέμουν τα γονατά του, ο ιδρώς του στάζει.
Αγκομαχά, τα κόκκαλά του τρίζουν,
σα να σηκώνει ασήκωτο μολύβι,
σα να σηκώνει βράχο, σκύβει, σκύβει
κι αυτοί τον σπρώχνουν, τον γελούν, τον βρίζουν.
Κι αυτοί γελούν κι εκείνος κρυφοκλαίει,
και μόνον ο κατάδικος, σιμά Του
βαδίζοντας τον δρόμο του θανάτου
τον συμπαθεί, τον συμπονεί, του λέει:
-Βαρύς, δυστυχισμένε, είναι ο Σαυτρός μου,
βαρύς! Ξέρεις με τι είναι φορτωμένα
τα ξύλα του που θα δεχτούν εμένα;
Μ' αιώνων αμαρτίες όλου του κόσμου.
.................
Συγκλονιστικό... (και πόσα ποιήματα πρέπει να μάθει κανείς στο σχολείο;... Είναι πάρα πολλά, ιδού ένας θησαυρός... Χαρούμενη γι' αυτό!!! )
................................
.jpg)
.jpg)
Lamprini T.
Κι ένα σχετικό βίντεο με μελωποιημένο το ποίημα...
Σίμων ο Κυρηναίος
και η σχετική πηγή: https://www.mymoschato.gr/2023/04/poiisi-simon-o-kyrinaios-toy-ioanni-p.html
πολύ ενδιαφέρον
